SCHOLEN WILLEN CURSUS EN SPELTHERAPIE / UIT: NRC 05.10.2015/

SAMENVATTING

Verschillende scholen zeggen dat zij niet precies weten hoe ze de getraumatiseerde kinderen moeten begeleiden. En ze vrezen dat de werkdruk voor leerkrachten verder oploopt. Zeker in combinatie met passend onderwijs, zo zegt een directeur, waarbij meer zorgkinderen in de klas zitten. Extra hulp van speltherapeuten of andere professionals, is dan ook een grote wens.

De ene school stelt dat de leerkrachten een enorme passie hebben voor asielzoekerskinderen. Maar dat de docenten geen psychiaters zijn. En dat ze met de trauma’s van kinderen omgaan, zoals zij denken dat het goed is. Maar een gedegen opleiding of cursus zou wel fijn zijn.

Een andere school laat weten dat zij leerlingen hebben gehad met een oorlogstrauma. En dat daar echt specialistische hulp voor nodig is. Een leerkracht kan dat niet alleen.

Het zijn reacties afkomstig uit de peiling ‘Onderwijs aan vluchtelingenkinderen: waar knelt het en wat gaat al goed?’ van Verus – de vereniging voor katholiek en christelijk onderwijs – gehouden onder haar leden. 365 schoolleiders, voornamelijk uit het basisonderwijs, werkten mee; 116 daarvan hebben nu vluchtelingen in de klas. De overige 249 directeuren vangen (nog) geen kinderen op, maar hebben dat in het verleden vaak wel gedaan. De respondenten gaven aan dat zij zich het meest (met 76 procent) zorgen maken om traumaverwerking bij asielzoekerskinderen.

Nederlands als tweede taal

Naast traumaverwerking zien scholen nog meer knelpunten; er zijn te weinig ‘Nederlands als tweede taal’ – docenten, zegt 60 procent. En er is te weinig specifiek lesmateriaal om vluchtelingenkinderen mee te onderwijzen, meldt 55 procent. Bovendien worstelen scholen met de vraag hoe en óf ze met de buurt moeten communiceren (52 procent), hebben leerkrachten te weinig kennis over het onderwijzen van kinderen met andere culturele achtergronden (51 procent) en is er te weinig geld om de leerlingen goed op te vangen (42 procent).

Uit de losse reacties valt op te maken dat scholen niet weten of ze bij de gemeenten of bij de overheid aanspraak kunnen maken op subsidiegeld. Of dat er überhaupt ‘potjes’ zijn. Het is onbegrijpelijk hoe het financieel is ingericht, zegt een van de geënquêteerden. Directeur Chris Mulder van basisschool De Rank in Sassenheim herkent dat. „Ik hoorde dat een school bij vier asielzoekerskinderen subsidie krijgt. Hopelijk is dat waar, want dat aantal halen we binnenkort wel.” Een woordvoerder van het ministerie van Onderwijs laat desgevraagd weten dat dat inderdaad klopt.

In de peiling delen scholenleiders ook succesverhalen. Ze vertellen over asielzoekerskinderen die ze elke dag koppelen aan een ‘buddy’ in de klas. Over aparte groepen waar de vluchtelingen eerst in komen om de taal goed te leren. Maar waar docenten ook veel bezig zijn met het zelfvertrouwen en sociale vaardigheden van de leerlingen. (DAAR IS SPELTHERAPIE VOOR) Bij basisschool Het Palet in Hapert voeren de asielzoekerskinderen straks een musical op. „Alles wat we doen is vanuit het positieve”, licht leerkracht Kiet Engels toe. „Toen was je nog in een oorlog en nu ben je hier! Pak je kans!”